ನಾಲ್ಕನೆಯ ಚಿತ್ರ

ಈ ಚಿತ್ರ ಭಾಗವತರ ಸಂಚಿಯಿಂದ ಹೊರಬಂದಿದೆ...

ನಿಮ್ಮ ಕವನಗಳನ್ನು ಅಥವಾ ಬರಹಗಳನ್ನು ಕವನಗಳಿಗೆ / ಬರಹಗಳಿಗೆ ಮೀಸಲಾದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಬರೆಯಿರಿ. ಆಮೇಲೆ ಅವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಅಲ್ಲಿಂದ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಎತ್ತಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುವುದು.

ಈ ಚಿತ್ರ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಭಾವ-ಬೆರಗು-ಬೆಡಗು ಇಲ್ಲಿದೆ...

ಸುಶ್ರುತ ದೊಡ್ಡೇರಿ ಚಿತ್ರವೇ ಕವನವಾದ ಹೊತ್ತು ಹೇಗಿತ್ತೆಂದು ಹೀಗೆ ವರ್ಣಿಸುತ್ತಾರೆ...

ಆಗತಾನೇ ಮಳೆ ಬಂದು ಹೋಗಿತ್ತು

ಭಾರವಾಹನಗಳಿಂದ ರಾತ್ರಿಯಿಡೀ ಮೈನೇವರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಕಪ್ಪು
ರಸ್ತೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಸುಸ್ತಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು;
ಬಿಸಿಯುಸಿರು ಬಿಡುತ್ತಿತ್ತು;
ಹಬೆಯಾಡುತ್ತಿತ್ತು

ಇಕ್ಕೆಲದ ಮರಗಳಿಂದ ನೀರಿನ್ನೂ ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕುತ್ತಿತ್ತು
ಮಳೆ ನೀರ ಮುತ್ತಿಗೆ ಮಣ್ಣು ಕೆಂಪಾಗಿತ್ತು;
ಘಮ್ಮೆನ್ನುತ್ತಿತ್ತು;
ಗಾಳಿಗೆ ಮತ್ತೇರಿಸುತ್ತಿತ್ತು

ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರಕೃತಿಯೇ ಚಿತ್ರವಾಗಿತ್ತು
ಮತ್ತು,
ಅದು ಚಿತ್ರವೇ ಕವನವಾದ ಹೊತ್ತು!!


ಶ್ಯಾಮಾ ವರ್ತಮಾನಕ್ಕೂ ಭೂತಕ್ಕೂ ಭವಿಷ್ಯಕ್ಕೂ ಸೇತುವೆ ಕಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ...

**ಒಂದು**
ಆಗಷ್ಟೇ ಹೊಯ್ದು ನಿಂತ ಮಳೆಗೆ
ಒದ್ಡೆಯಾದ ಆ ನೆಲ
ಇಕ್ಕೆಲಗಳಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದ ಆ ಎಲೆ ಹೂಗಳೊಡಗೂಡಿ
ಮಣ್ಣು ಸೂಸುತ್ತಿರುವ ಆ ಕಂಪು...
ಮುಗಿಲೆತ್ತರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆದು ನಿಂತ ಆ ಮರಗಳು ಎಲೆಗಳ ಸಂದಿನಿಂದ
ಉದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ಆ ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಹನಿಗಳು
ಆಹಾ ಸ್ವರ್ಗವೆಂದರೆ ಇದೇ ಇರಬೇಕು..

**ಎರಡು**
ಮನವು ವರುಷಗಳಷ್ಟು ಹಿಂದೆ ಓಡಿ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದೆ
ಹಿಂದೊಮ್ಮೆ ಇಂಥದೆ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬೆನ್ನಿಗೊಂದು ಚೀಲ ಏರಿಸಿ
ಶಾಲೆಯಂಗಿ ತೊಟ್ಟು ಎತ್ತಿ ಕಟ್ಟಿದ ಆ ಎರಡು ಜಡೆಗಳನ್ನು ಕುಣಿಸುತ್ತಾ
ದಣಿವರಿಯದೇ ಓಡುತ್ತಿದ್ದೆ...
ಪಟ ಪಟನೆ ಮರವುದುರಿಸಿದ ಹನಿಗಳನ್ನು ಬೊಗಸೆಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಕುಣಿಯುತ್ತಿದ್ದೆ
ಈಗ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಮೇಲೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದೇನೆ
ಓಡಬೇಕೆಂದರೂ ಓಡಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ

** ಮೂರು **
ಮಳೆ ಬಿದ್ದು ಹೋದ ಮೇಲೆ ಬೀಸುವ ಆ ತಂಪು ಗಾಳಿಗೆ ಮುಖವೊಡ್ದಿ
ನಿಂತಿದ್ದೇನೆ.... ರಸ್ತೆಯನ್ನು ಕಣ್ಣು ಹಾಯುವ ವರೆಗೂ
ನೋಡಿದಾಗ, ಮನದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ಮೂಡಿತು
ಒಂದು ರಸ್ತೆಗೆ ಗೆರೆ ಎಳೆದು ಎರಡು ಭಾಗ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಯಾಕೋ?
ನಿನ್ನೊಡನೆಯೇ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡಿದ್ದ ನನಗೆ,
ನಂಗೊಂದು ದಾರಿ ನಿಂಗೊಂದು ದಾರಿ ಅಂತ ತಿಳಿ ಹೇಳುವುದಕ್ಕೋ?


ಮನಸ್ವಿನಿ ಹಳೆಯ ದಾರಿ ಮುಂದೆ ಸಿಕ್ಕೀತು ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ...

ಎಲ್ಲೋ ಸಾಗಬೇಕಿದ್ದ ದಾರಿ
ಮತ್ತೆಲ್ಲೋ ತಿರುವ ತೋರಿ
ಹಳೆಯ ದಾರಿಯಿಂದ ಸರಿದು
ತಿರುವ ಸುತ್ತಿ ಮುಂದುವರಿದು
ಬಹು ದೂರ ಬಂದಾಗ
ಹಿಂದೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದಾಗ
ಹಳೆಯದೆಲ್ಲ ನೆನಪಾಗಿ
ಮನಸು ಮತ್ತೆ ಭಾರವಾಗೆ
ನಗುತಲೆ ಮುಂದುವರಿವೆ
ಹಳೆಯ ದಾರಿ ಮುಂದೆ
ಮತ್ತೆ ಸಿಕ್ಕೀತೆಂದು

ಸಿಂಧು Sindhu ’ಕಂಡ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೇಳಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ’ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ...

ಅಲ್ಲಿ ಫ್ರೇಮಿನೊಳಗೆ ಮಳೆಗೆ ತೋಯ್ದ ಹಾದಿ,
ಇಲ್ಲಿ ಫ್ರೇಮಿನಾಚೆ ಎಂದೂ ಇಂಕಿನಿಂದ ನೆನೆಯದ
ಈ-ಅಕ್ಷರಗಳ ಶರಧಿ.

ಕಂಡ ಚಿತ್ರವನ್ನೇ ಕಾಣಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ,
ವಿವರಿಸುವುದು ಹೇಗೆ?
ಅಲ್ಲಿ ನೆನೆದ ಮರಗಿಡಗಳ ಸಾಲಿನ
ತಂಪನ್ನ ಇಲ್ಲಿ ಬೆಂದ ಮನಕ್ಕೆ ಹಾಯಿಸುವುದು ಹೇಗೆ?

ನಡೆಸಿಕೊಂಡು, ಓಡಿಸಿಕೊಂಡು, ಟಾರಿಸಿಕೊಂಡು, ಬಣ್ಣದ ಗೆರೆ ಹಚ್ಚಿಸಿಕೊಂಡು,
ಸುಸ್ತಾದ ದಾರಿ, ಮಲಗಿದೆ ಮಳೆಗೆ ಮೈಯೊಡ್ಡಿ,
ಮಾತು, ಕತೆ, ಕವಿತೆ ಯಾಕೆ ಮಾಡಬೇಕು ಅಡ್ಡಿ..

ಮಳೆ,ಬರಿಯ ದಾರಿ,ಒದ್ದೆ,ಶುಷ್ಕತೆ, ಬೆಳಕು-ನೆರಳು,
ಬಂದ ದಾರಿ, ಹೋಗಬೇಕಿರುವ ದೂರ..
ಯಾವುದೂಂತ ಬರೆಯುವುದು..?!

ಕಣ್ಣ ಪ್ರತಿಫಲನ, ಕಂಡ ವಸ್ತುವಿಗಿಂತ ನೂರು ಪಟ್ಟು,
ಅದಕ್ಕೇ ಕಂಡ ಚಿತ್ರವನ್ನಷ್ಟೇ ಕಾಣಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ..
ಹಾಗೇ, ಕಂಡ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೇಳಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.


Satish ನುಣ್ಣಗಿನ ರಸ್ತೆ ತಮಗೆ ಹೊಸದೆನ್ನುತ್ತಾರೆ...

ನುಣ್ಣಗಿನ ರಸ್ತೆ

ಇಷ್ಟು ನುಣ್ಣಗಿನ ರಸ್ತೆ, ನಮಗದು ಹೊಸದು
ನಮ್ಮ ಊರುಗಳಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿನ ಹಾಗಿರದು
ಪ್ರಗತಿಪರ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿನ ನಾಯಕರ ನೆನಸುವ ಹಾಗೆ
ನಮ್ಮಲ್ಲಿಲ್ಲದಿರುವ ಈ ಮರಗಳ ಸೋಗೆ!

ನಮ್ಮಲ್ಲಿನ ರಸ್ತೆಗಳು ಬಣ್ಣ ಬಳಿದುಕೊಳುವುದಿಲ್ಲ
ಹಾಗಾಗಿ ತಮ್ಮ ಬಣ್ಣವನೆಂದೂ ಕಳೆದುಕೊಳುವುದಿಲ್ಲ
ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಆ ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಬಣ್ಣ ಬಳಿದುಕೊಂಡೂ
ಹೆಚ್ಚುತನ ಮೆರೆದಿವೆ ಬಿಳಿ-ಹಳದಿ-ಕಪ್ಪುಗಳ ಕಂಡು!

ಹಾದಿಯನ್ನು ಸವೆಸಬಲ್ಲ ಬದಿಯ ಆಕರ್ಷಣೆ
ಆ ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಹಾಕಬಹುದಾದ ತೋರ್ ಮಣೆ
ಎಲ್ಲಿ ಒಣಗಿದ ಎಲೆ-ಹುಲ್ಲು ಮಣ್ಣಿಗೆ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿಲ್ಲವೋ
ಅಲ್ಲಿ ಇನ್ಯಾವ ಕ್ರಾಂತಿ ಅದು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯವೋ!

ಈ ಎತ್ತರಕೆ ಮುಸುಕಿದ ಮೋಡವನು ಇಬ್ಬನಿಯೆಂದು ಕರೆದು
ಇನ್ನೆಷ್ಟೋ ಹೊತ್ತು ಬಿಟ್ಟು ಹುಟ್ಟಬಹುದಾದ ಕಿರಣಗಳ ಜರೆದು!